Zakwalifikowanie pacjenta z chorobą niedokrwienną serca do leczenia kardiochirurgicznego lub koronaroplastyki, musi być poprzedzone badaniem pokazującym upośledzenie pracy mięśnia serca jako pompy. w tym celu konieczne jest wykonanie próby wysiłkowej.

Jest to dynamiczna ocena sprawności ustroju w tym: układu krążenia ukazująca jego możliwości czynnościowe, stopień ewentualnego upośledzenia oraz jego wpływu na funkcjonowanie ustroju. Wykonujemy je na chodniku ruchomym połączonymi z elektrokardiograficznymi urządzeniami rejestrującymi.

Pozwalają one na określenie: wielkości, czasu trwania i rodzaju maksymalnego obciążenia możliwego do osiągnięcia przez badanego, stosunku między wielkością obciążenia a odpowiedzią organizmu na takie obciążenia, szybkości cofania się objawów będących odpowiedzią układu płucno-sercowego na zastosowane obciążenia, stopnia zmęczenia przy wykonywanej pracy, wykrycie lub ujawnienie cech uszkodzenia układu wieńcowego krążenia.

Na podstawie wyników próby wysiłkowej lekarz uzyskuje informacje o ogólnej wydolności ustroju, a szczególnie o rezerwie wydolności wieńcowej chorego, co pozwala na precyzyjne określenie obciążeń w czasie ćwiczeń rehabilitacji fizycznej, oraz pracy zawodowej i zajęć rekreacyjnych lub decyduje o podjęciu ewentualnego leczenia inwazyjnego.

Test wysiłkowy służy również do oceny efektów prowadzonego treningu oraz skuteczności leczenia.